қандыауыз

I

зат. Атқанына дәл тиетін мылтық. Қырқылжың жігіт шағынан бері сенімді серігі болып келе жатқан қ а н д ы а у ы з ы ойда жоқта қолды болды (К.Сегізбаев, Жап-жасыл., 3).

II

зат. Қақпанның аңның аяғын қысып қалатын ауызы. Шалдың бұл қақпанының қ а н д ы а у ы з ы н ы ң үлкендігі кішігірім доғадай, дөңгелек табаны ошақтай, серіппесінің сомдығы білектей (С.Мұқанов, Бақташы., 153). – Бұл не? Бұ серіппе, ал мынау қ а н д ы а у ы з! (Жалын, 1972, №6, 60).